Πολλοί με ρωτάνε πως αντιμετωπίζω τα άγρια ζώα κατά την διαμονή μου στο βουνό.
Αν τα φοβάμαι, πόσο επικίνδυνα είναι κτλ.

Αυτό που απαντώ πάντα είναι πως.
Δεν φοβάμαι τα ζώα αλλά τον άνθρωπο.

Λάθος ώρα, λάθος σημείο, παράνομες δραστηριότητες, απρόσεκτοι κυνηγοί, ακόμα και άτομα περίεργα με επιθετικές τάσεις, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα.

Τα ζώα που έχουμε στην χώρα μας. Όσο άγρια και επιθετικά μπορούν να γίνουν κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν θέλουν καμία επαφή με μας.

Τις περισσότερες φορές δεν θα τα αντιληφθούμε καν.

Ίσως κάποιες φορές η περιέργεια τους, η πείνα και η ανάγκη για επιβίωση να τα κάνει να έρθουν κοντά.

Επικίνδυνα μπορούν να γίνουν αν στριμωχτούν και δεν έχουν διαφυγή, αν τους κόψουμε το δρόμο σε κάποιο μονοπάτι, αν τραυματιστούν ή έχουν τα μικρά τους μαζί.

Σύμμαχος μας πάντα η ψυχραιμία.
Η φωτιά, ο θόρυβος αλλά και ο αμέσως εντοπισμός ενός άγριου ζώου θα μας βοηθήσουν στη γρήγορη και ασφαλή αντιμετώπιση του.

Πάντα έχουμε μαζί μας κατά την πεζοπορία κάποιο ξύλινο ραβδί και ένα κιτ πρώτων βοηθειών. Έχοντας οι ίδιοι βασικές γνώσεις πρώτων βοηθειών.
Και καλό είναι να μετακινούμαστε με παρέα και όχι μόνοι. Το ίδιο ισχύει και κατά τη διαμονή μας στη φύση.

Έχουμε πάντα φωτιά αναμμένη και ένα καλό καταφύγιο με άνοιγμα μόνο μπροστά, που κοιτάει προς την εστία της φωτιάς.
Ποτέ αποφάγια ή τρόφιμα στο έδαφος.

Καλή διαβίωση.