چندی‌پیش که برای ضبطِ کاری در #شور، در مسیر ِ استودیو بودم،
مجدداً و بسیار اتفاقی آلبوم " وطنِ من " رو گوش میدادم و
همچنان حیرت‌زده بودم که بعد از این همه‌سال،
چگونه ایده‌های موسیقایی ِ استاد تازه، درخشان، درخدمت‌ِمعنی، فنی، تکنیکال، مفهموم‌محور و تاثیرگذار است‌؟!
کمی گذشت و سازو آواز و غوغای مضراب‌هایش آغاز شد؛ در این فکر بودم که چقدر از مطالبی که در موسیقی آموختیم و
نتیجتاً امروز در آثارمان به اجرا در می‌آوریم رو مدیون این مرد ِ بزرگ هستیم؟!
سونوریته‌ی بی‌نظیرِ سازش، ملودی‌های درخشان و ماندگارش، ایده‌های خلاقانه‌اش، نگرش و بینش ِ متفاوت و خرد‌مندانه‌اش به هنر و...
تصمیم گرفتم بعد از ضبط ِ کار‌ِ شور، بداهه‌ای به یادشان ضبط کنم. آن بداهه اثری‌ست که اکنون می‌شنوید. امیدوارم در شأن و منزلت موسیقی ایرانی، استاد پرویز مشکاتیان و یادگاران او باشد.
ارادتمند شما
کیارش داودی
تیرماه هزار و چهارصد و دو


ضبط و مسترینگ: حسن خدایی‌نیا
کاور و موشن: رسام فراهانی



#ردیف #موسيقی #موسيقی_ایرانی #موسیقی_کلاسیک_ایرانی #موسیقی_سنتی #هنر #هنرمند #سنتورنوازی #سنتور_نوازی #سنتورنوازان #پرویزمشکاتیان #فرامرز_پایور #سیامک_آقايی #اردوان_کامکار #آواز #مضراب