Sevgi oyun oynamaya arkadaşı Eymen'e gelmişti. Sevgi yeni bir şey öğrenmişti. Ağaçlar canlıydı. Eymen anlamaz. Ne demek ki canlı... Sevgi canlı işte der. Senin gibi, benim gibi canlı...

Eymen'in gözleri büyür. Camdan ağaçlara bakar. Bir anda sanki ağaçların gölgesi, dalları odasına düşmüştür. Ağaçların canlı olduğunu yeni öğrenmiştir. Acaba bir iki ağaç davet etseler mi odalarına... Belki onlarla oynamak ister. Sevgi düşünür. Doğru der.

Eğer ağaçlar canlıysa onlarla oyun oynayabilirler. Eymen hemen Eymence bir mektup yazıp cama yapıştırır. Ağacı büyük oyun kulesinde beklemektedirler. Çimen, Sevgi ve Eymen büyük oyun kulesine giderler ama ne gelen vardır ne giden! Acaba ağaç mektuplarını almamış mıdır?

Belki de Ağaç Eymence bilmemektedir. Ağaçlar diyarına gitmeye karar verirler. Çekine çekine ağaçlara yaklaşırlar ve davetlerinden bahsederler. Bir rüzgar eser ağaçların yaprakları hışırdar. Hımm der Sevgi ağaçlar yaprakça hışırtıca konuşmaktadır. Hışır hışır.

Eymen ve Çimen ağaçların köklerini inceler. Ağaç toprağa sıkı sıkı bağlıdır. Nasıl yürüsün kii... Ağaçlar canlılar ama yürümüyorlar. Hımmm... Ayakta duran canlılar. Çimen bir ağaçtan elma alır. Hii... Der çocukların hepsi... Ağaçlar yürümüyor, hışırdıyor ama elma veriyor.

Hata kiraz veren de var. Meyve veriyorlar. Onlarla koşarak oyun oynamasalar da bu ağaçlar da eğlenceli canlılardır. Eymen ve Sevgi annenin getirdiği meyve tabağını yerlerken ağaç arkadaşlarına teşekkür ederler.

"Eymen ile Çimen" resmi YouTube sayfasıdır.
Sürprizleri kaçırmamak için HEMEN ABONE OL!

https://www.trtcocuk.net.tr/eymenile...