پريسا ::: از خون جوانان وطن ::: شعر و آهنگ عارف ::: شور دشتی ابوعطا


از خــون جــوانان وطن لاله دمیده
وز ماتم سرو قدشان سرو خمیده
چه کج رفتـــاری ای چرخ
چه بــد کــرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ نه دین داری
نه آیین داری ای چرخ

در سایــه گل بلبل از ایــن غصه خزیده
گل نیز چو من در غمشان جامه دریده

چه کج رفتـــاری ای چرخ
چه بــد کــرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ نه دین داری
نه آیین داری ای چرخ

هنگام می و فصل گل و گشت چمن شد
دربـار بهـــاری تهــــــی از زاغ و زغـن شد
چه کـج رفتــاری ای چـرخ
چه بـــد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ نه دین داری
نه آیین داری ای چرخ

از ابر کـــرم خطـــه ری رشـــک ختن شد
دل تنگ چو من مرغ قفس بهر وطن شد

چه کـج رفتــاری ای چـرخ
چه بـــد کرداری ای چرخ
سر کین داری ای چرخ نه دین داری
نه آیین داری ای چرخ