ZAPORA decyzję o budowie zapory podjęto 3 lipca 1900 roku po wielkiej powodzi z roku 1897, pierwsze prace konstrukcyjne rozpoczęto w 1902 roku, a w 1904 roku zbudowano kanał, który pozwolił na osuszenie rzeki w rejonie budowy, dzięki czemu możliwe było rozpoczęcie prac budowlanych. Kamień węgielny pod zaporę wmurowano 20 czerwca 1908 roku, a wszystkie prace ukończono oficjalnie 16 listopada 1912 roku. W ceremonii otwarcia zapory uczestniczył sam cesarz Wilhelm II. Zaprojektowana przez profesora Otto Intze i dr. Curta Bachmanna zapora ma 69 m wysokości i została zbudowana z kamieni, łączonych betonem. Prace budowlane prowadziła firma B. Liebold & Co. AG, a kierownikiem budowy był Alberto Cucchiero. Długość korony zapory wynosi 280 m, szerokość 7,2 m, a podstawa ma 140 metrów długości i 50,3 m szerokości. Wysokość zapory nad najgłębszym poziomem lustra wody 62 m. U podstawy zapory zbudowano elektrownię wodną wyposażoną początkowo w turbiny wodne systemu Francisa oraz Kaplana firmy J.M. Voith i prądnice Siemensa i AEG. Po licznych modernizacjach (ostatnia miała miejsce w 2013 roku) moc elektrowni wynosi 13,364 MW, uzyskiwane z sześciu zespołów turbin. Zapora Pilchowice jest uważana za jedną z najbardziej malowniczych w Polsce. Utworzony przy niej zbiornik Pilchowicki ma powierzchnię 240 ha i pojemność 50 mln m³ wody. Z korony zapory rozciąga się piękny widok na zalew i otaczające go lasy.
Projektant: prof. O. Intze, Dr Ing. C. Bachmann,
Wykonawca B. Liebold & Co AG BerlinDresden

MOST został zbudowany w latach 1905–1906, przez most przebiega obecnie nieczynna linia kolejowa nr 283. Jego długość to 151 metrów w tym 140 metrów przęsła stalowe i 11 metrów dodatkowe przęsło sklepione, szerokość to 4 metry. Odległość paraboli od dna zatoki Bobru 38 m jest to najwyższy most w Polsce. Szacowana waga konstrukcji stalowej 354 tony. Na konstrukcji mostu w Pilchowicach wzorowano się przy budowie mostu nad Osobłogą koło Racławic (kierunek na Głubczyce). Pierwsze próby obciążeniowe przeprowadzono na moście w dniu 24 października 1906 r. W 1945 r. most został uszkodzony ładunkiem wybuchowym jednak tylko w części murowanej, sklepionej nie naruszono stalowego przęsła, stąd dosyć szybko przywrócono jego przejezdność.

TUNEL jednokomorowy, jednotorowy tunel kolejowy o długości 187 m, prowadzony po łuku pod górą Czyżyk (425 m npm.). Tunel bierze początek w km 11,610 i ma koniec w km 11,798 linii. Tunel wybudowany w latach 19051907 podczas budowy Kolei Doliny Bobru i jednocześnie w trakcie budowy jeziora zaporowego na Bobrze w Pilchowicach. Tunel został uszkodzony (wysadzone portale) przez wycofujących się od Wlenia saperów niemieckich 8 maja 1945 r. Wloty do tunelu zostały odbudowane szybko (1946 r.) z zastosowaniem obudowy żelbetowej, gdyż po wysadzeniu w powietrze kamiennego mostu na Bobrze koło Dębowego Gaju ruch kolejowy na zachód i północ od Jeleniej Góry musiał być prowadzony tą linią.